Η ομοφυλοφιλία στην αρχαία Ελλάδα....ήταν ΚΑΤΑΚΡΙΤΕΑ αποδεκτή

1. ΑΙΣΧΙΝΟΥ ΚΑΤΑ ΤΙΜΑΡΧΟΥ &21
"Εάν κάποιος Αθηναίος εκδίδεται ως ομοφυλόφιλος, να μην επιτρέπεται σε αυτόν να εκλέγεται ως ένας εκ των εννέα αρχόντων, ούτε να αναλαμβάνει το αξίωμα του ιερέως, ούτε να γίνεται σύνδικος του Δήμου, ούτε να αναλαμβάνει κανένα απολύτως αξίωμα, ούτε στο εσωτερικό ούτε στο εξωτερικό, ούτε κληρωτό ούτε αιρετό, ούτε να εκλέγεται σε διπλωματική αποστολή, ούτε να εκφέρει την γνώμη του, ούτε να εισέρχεται στα δημόσια ιερά, ούτε να έχει δικαίωμα να φέρει στεφάνι στις εορτές όπου συνηθίζεται αυτό, ούτε να περιφέρεται στα περιαντήρια που βρίσκονται μέσα στην αγορά. Εάν δε κάποιος κάνει κάτι από αυτά και εφόσον αποδειχθεί δικαστικώς, να τιμωρείται με θάνατο".

2. ΔΗΜΟΣΘΕΝΟΥΣ ΚΑΤΑ ΑΝΔΡΟΤΙΩΝΟΣ & 21
"Δεν επιτρέπεται στους ομοφυλόφιλους, ούτε να ομιλούν, ούτε να γράφουν".

3. ΞΕΝΟΦΩΝΤΟΣ, ΛΑΚΕΔΑΙΜΟΝΙΩΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΙΙ 13
"Εάν κάποιος επιθυμούσε το σώμα μικρού παιδιού, αυτό εθεωρείτο τόσο αισχρό, όσο και το να επιθυμεί κάποιος αδελφός το σώμα του αδελφού του ή κάποιος γονέας το σώμα του παιδιού του".

4. ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΥ ΛΑΚΕΔΑΙΜΟΝΙΩΝ ΕΠΙΤΗΔΕΥΜΑΤΑ 7, 237 C - ΜΑΞΙΜΟΣ Ο ΤΥΡΙΟΣ 20, 8, D, E.
"Ο ψυχικός δεσμός μεταξύ των Νέων, δεν έχει καμιά σχέση με σωματικές επαφές. Όποιος Νέος επιχειρήσει να ασελγήσει εις βάρος άλλου, θα αποστερείται δια βίου τα πολιτικά του δικαιώματα".

5. ΑΙΣΧΥΝΟΥ, ΝΟΜΟΣ ΑΤΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ - ΚΑΤΑ ΤΙΜΑΡΧΟΥ 12.
"Οι Διδάσκαλοι να μην ανοίγουν τα σχολεία πριν ανατείλει ο ήλιος και να τα κλείνουν πριν από την δύση του. Να μην επιτρέπεται σε όσους έχουν ηλικία μεγαλύτερη από τα παιδιά να εισέρχονται στα σχολεία, όταν μέσα υπάρχουν παιδιά, εκτός αν πρόκειται για τον αδελφό, τον υιό και τον γαμβρό του Διδασκάλου. Εάν κάποιος παραβεί αυτήν την απαγόρευση και εισέλθει εις το σχολείο, θα τιμωρείται με την ποινή του θανάτου. Επίσης οι επι κεφαλής της παλαίστρας να μην επιτρέπουν, επ' ουδενί λογο, σε κανέναν ενήλικο να κάθεται μαζί με τα παιδιά στις εορτές του Ερμή. Εάν κάτι τέτοιο συμβεί, ο επι κεφαλής της παλαίστρας είναι ένοχος παραβάσεως του Νόμου "Περί Διαφθοράς των Ελεύθερων Παίδων"".

6. ΑΙΣΧΙΝΟΥ, ΝΟΜΟΣ ΣΟΛΩΝΟΣ, ΚΑΤΑ ΤΙΜΑΡΧΟΥ 16.
"Εάν κάποιος ωθήσει σε ασέλγεια ελεύθερο παίδα, να καταγγέλεται ενώπιον των Θεσμοθετών από εκείνον που κατέχει την κηδεμονίαν του παιδός, αφού προηγουμένως αναγράψει στην μήνυση την ποινή που θεωρεί άγια για τον δράστη. Αν δε ο μηνυθείς καταδικασθεί, να παραδοθεί στους Ένδεκα και να θανατωθεί αυθημερόν".

7. ΔΗΜΟΣΘΕΝΟΥΣ, ΝΟΜΟΣ ΣΟΛΩΝΟΣ - ΚΑΤΑ ΜΗΔΕΙΟΥ & 17.
Όποιος παρακινεί σε ακολασία παιδί ή γυναίκα ή άνδρα ελεύθερο ή δούλο ή παρανομεί εις βάρος κάποιου από αυτούς να καταγγέλεται από οποιονδήποτε Αθηναίο έχει το επίτιμο δικαίωμα, στους θεσμοθέτες. Οι δε θεσμοθέτες μέσα σε τριάντα μέρες από την καταγγελία είναι υποχρεωμένοι να εισάγουν σε δίκη τον κατηγορούμενο ενώπιον της Ηλιαίας, εφόσον οι δημόσιες ασχολίες το επιτρέπουν. Σε αντίθετη περίπτωση να δικαστεί στην πρώτη ευκαιρία. Αφότου δικαστεί από την Ηλιαία και αν κριθεί ένοχος, καταδικάζεται σε φυλάκιση ή πρόστιμο. Εάν το αδίκημα όμως είναι σοβαρό, τότε να παραδοθεί στους ένδεκα και να θανατωθεί αυθημερόν".
8. ΑΙΛΙΑΝΟΥ ΠΟΙΚΙΛΗ ΙΣΤΟΡΊΑ ΙΙΙ 12.
"Ο Σπαρτιατικός έρωτας δεν είχε καμία σχέση με τις αισχρότητες. Εάν ποτέ κάποιος νέος τολμούσε να ανεχθεί ασέλγεια εις βάρος του ή εάν κάποιος άλλος έφηβος επιχειρούσε να ασελγήσει εις βάρος κάποιου άλλου, δεν συνέφερε κανέναν από τους δύο να καταντροπιάσουν την Σπάρτη, αφού σε τέτοια περίπτωση ή εξορίζονταν εφ όρου ζωής από την Σπάρτη, ή έχαναν την ζωή τους".

  --------------------------

Η ανεκτικότητα απέναντι στην διαφορετικότητα του καθενός, όπως και η μη επέμβαση στα του οίκου και της κρεβατοκάμαρας κάθε ανθρώπου, είχαν φτάσει σε ζηλευτά επίπεδα, όχι μόνον για εκείνη την εποχή αλλά και για τα σημερινά δεδομένα. Έχοντας όμως ως υπέρτατη αξία την εναρμόνιση με την Φύση και ως ύβρη την εναντίωση στον ίδιο τον ρυθμό της ζωής, ορθότατα δεν ανέχονταν δημόσιες συμπεριφορές υβριστικές ενάντια στο φυσιολογικό.

    Ποτέ κανένας δεν κατακρίθηκε για τις σεξουαλικές του προτιμήσεις, ούτε ακόμα και για τις παρεκκλίσεις του, αν αυτές περιορίζονταν ως όφειλαν στον προσωπικό χώρο του καθενός. Μάλιστα, πολλοί άνδρες και πολλές γυναίκες της αρχαιότητας, τιμήθηκαν από τις πολιτείες, παρότι ήταν γνωστό ότι στην κρεβατοκάμαρά τους συμπεριφέρονταν όχι με τους κοινά αποδεκτούς τρόπους.

    Το θέμα της ανεκτικότητας απέναντι στην διαφορετικότητα και του σεβασμού των προσωπικών δεδομένων του καθενός, αν το δούμε στην συγκυρία της τότε εποχής, φανερώνει ότι το κλίμα όχι μόνον ήταν προοδευτικό αλλά κάλλιστα θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί επαναστατικό, ακόμα και για τα σημερινά δεδομένα. Πουθενά κανένας Νόμος της εποχής εκείνης δεν επέβαλε συμπεριφορές στην προσωπική ζωή του καθενός. Δικαιολογημένα όμως και πολύ ορθά ο Νόμος ήταν αυστηρότατος για την παιδεραστία και την μαστροπεία, όπως και για οποιαδήποτε δράση που υπέθαλπε ή προωθούσε τέτοια ειδεχθή εγκλήματα. Η έννοια της κόσμιας δημόσιας συμπεριφοράς είναι παρούσα σε κάθε εποχή και σε κάθε πολιτισμό και το μόνο που αλλάζει είναι τι θεωρείται κόσμιο. Αυτή η έννοια ποτέ δεν θεωρήθηκε ούτε θεωρείται φασίζουσα ή ότι προσπαθεί να επιβάλει συμπεριφορές. Φασίζουσες και απαράδεκτες από την μία είναι οι συντηρητικές και ξεπερασμένες απόψεις, όπως και απαράδεκτες από την άλλη είναι οι ακραίες αρρωστημένες προκλητικές συμπεριφορές, οι οποίες επικαλούνται ένα διαστρεβλωμένο δικαίωμα στην διαφορετικότητα. Η αντίθεσή μας στο δήθεν δικαίωμα κάποιων να είναι παιδεραστές, δεν νομίζω ότι μας κατατάσσει σε αυτούς που δεν ανέχονται την διαφορετικότητα, ούτε φανταζόμαστε ότι μας καθιστά φασίστες….

Η ουσία των όσων κατατέθηκαν σχετικά με την ηθική και τους Νόμους στην αρχαιότητα για την ομοφυλοφιλία, βρίσκεται στην αδιαμφισβήτητη τεκμηρίωση ότι η ομοφυλοφιλία δεν ήταν δημόσια αποδεκτή, όσο δε για την παιδεραστία ήταν απόλυτα καταδικαστέα και επέσυρε αυτόματα την ποινή του θανάτου. Παρουσιάσθηκαν τα αποσπάσματα παραπάνω, ως απόδειξη της διαστρέβλωσης και αλλοίωσης που επιχείρησαν και πέτυχαν κατά κανόνα να περάσουν κάποιοι, περί δήθεν σεξουαλικών ακροτήτων και παρεκκλίσεων στην αρχαία Ελλάδα. 
Πρώτος και κύριος αισχρός συκοφάντης βέβαια, το ιουδαιοχριστιανικό μόρφωμα της πλάνης και της απάτης, το οποίο κατάφερε για αιώνες να θεωρούμε περίπου ως δεδομένο ότι οι πρόγονοί μας ήταν πόρνοι, κύναιδοι και έκφυλοι. Κατάφεραν να δεχόμαστε ως αληθινό δεδομένο ότι δήθεν στον στρατό της Σπάρτης οι μισοί ήταν ενεργητικοί ομοφυλόφιλοι και οι άλλοι μισοί παθητικοί. Αυτήν την αισχρή προπαγάνδα των αληθινών σεξουαλικά διεστραμμένων - όπως είναι οι πολλοί των ρασοφορεμένων - καταδεικνύουμε, καταγγέλλοντας παράλληλα  την ως συνήθως και για μια ακόμη φορά διαστρέβλωση και παραποίηση της αλήθειας….

Τα θέσμια, οι θεσμοί μιας κοινωνίας ορίζουν τα όρια κινήσεως αυτής της κοινωνίας, τον βαθμό Ελευθερίας και τον βαθμό αναρχίας... Η Σοφία μιας Κοινωνίας διακρίνεται από τους θεσμούς και τους νόμους της, σε τι ποσοστό προσεγγίζουν τους Θείους Νόμους.

Ας φανταστούμε ως Αρχέτυπα πως δεν υπάρχει η Μεγάλη Μητέρα, ή η Μητέρα Γαία, και το Ουράνιο Πνεύμα, και πως υπάρχουν ο Φωτεινός Θεός και ο Σκοτεινός Θεός, χωρίς Μητέρα Γαία, να τεκνοποιήσουν...  Σε ένα τέτοιο υποθετικό σενάριο ύπαρξης, μπορεί να υπάρξει ΖΩΗ?

Η ομοφυλοφιλία, είναι ΕΝΑΝΤΙΑ στην έννοια της ίδιας της ΖΩΗΣ, αρνείται την ΖΩΗ, και οδηγεί στην Αφάνιση του είδους μας.  Γι΄ αυτό και μόνο τον λόγο είναι κατακριτέα.

Ο Χριστιανισμός έχει προωθήσει την ομοφυλοφιλία και την σεξουαλική διαστροφή όσο κανένα άλλο δόγμα, με το διαστροφικό σενάριο Παρθένα Μητέρα - Παρθένος Γιος.

Αν φέρουμε αυτό το σενάριο στην σημερινή εποχή, βλέπουμε τις κοινωνικές προεκτάσεις του θέματος, ο Γιος να μένει με την Μητέρα και να μην παντρεύεται ποτέ, ή να μην υπάρχει καθόλου σεξουαλικότητα και στους δυο τους... Σύμφωνα με την ψυχολογία είναι φυσιολογικό, στην συγκεκριμμένη περίπτωση, να μιλάμε για μία αρρωστημένη σχέση Μητέρας - Γιου, όπου η Μητέρα έχει αντικαταστήσει τον απόντα Πατέρα με τον Υιό.

Η ίδια η Ζωή, μας υποδεικνύει ποια μορφή σεξουαλικότητας είναι υγιής, διότι η σεξουαλικότητα έχει ένα συγκεκριμένο στόχο από την φύση, τον υγιή τρόπο τεκνοποίησης (όχι δηλαδή μεταξύ συγγενών πρώτου βαθμού).

Οποιαδήποτε άλλη απόκλιση χαρακτηρίζεται ως μη φυσιολογική, διότι δρα ενάντια στην ίδια την υγιή συνέχιση του Ανθρωπίνου είδους.  Αν λοιπόν γίνει της μόδας η ομοφυλοφιλία, από την υπερβολική μας ανοχή, στην διαφορετικότητα τους, (όπως γίνεται στις μέρες μας), αλλά και προχωρήσει περισσότερο το κακό, σε βαθμό που όλοι μας καταλήξουμε ομοφυλόφιλοι, η ζωή του ανθρωπίνου γένους θα εξαφανιστεί.

Γι΄αυτό τον ΑΠΛΟΥΣΤΑΤΟ λόγο, η Αρχαία Ελληνική Κοινωνία θεωρούσε 
την ομοφυλοφιλία ΚΑΤΑΚΡΙΤΕΑ, διότι ως τρόπος ζωής, ερχόταν ενάντια στην ίδια την ζωή.

 

Κάθε ΕΝΤΟΝΗ ψυχολογική δυσαρμονία 

ή διαστροφή, πάντα δημιουργεί και ένα αντίστοιχο ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ πρόβλημα...

Δυστυχώς η ομοφυλοφιλία είναι ένα επικίνδυνο Κίνημα αντίστοιχο του Χριστιανισμού, και έχει ως στόχο την ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ μίας ψυχικής νόσου, σε Μόδα ή Ανθρώπινη Υπεροχή, αποσκοπώντας ασυνείδητα στην Καταστροφή της ίδιας της ΖΩΗΣ.

Για αυτό τον λόγο χρειάζεται να γίνει η κατάλληλη ενημέρωση, για το τι ακριβώς είναι η ομοφυλοφιλία, και να σωθούν μελλοντικά συνάνθρωποί μας, που θα παρασυρθούν, μέσα σε κύκλους ομοφυλόφιλων που θα τους πείσουν για την Ανθρώπινη υπεροχή τους, απέναντι σε άλλους που είναι straight. 

Η Αλήθεια σώζει ζωές, και είναι επιτακτική ανάγκη πλέον, να την εκθέτουμε δημόσια, προς σωτηρία όλων μας...